FABUŁA FILMU

Rok 1623 to czas polowań na czarownice i płonących stosów. W owym okresie protestancka społeczność ogarnęła obsesja eliminowania wszelkiego rodzaju grzechu, zarówno realnego, jak i wyimaginowanego. Jest to trzeci film w dorobku reżysera Dreyera, który opowiada o kobiecie prześladowanej przez Inkwizycję. Powstał po jego wcześniejszych dziełach "Kartki z dziennika szatana" z 1920 roku i "Męczeństwo Joanny d'Arc" z 1928 roku. Tym razem główna bohaterka to grzesznica, która jednak odnosi moralne zwycięstwo, poddając się woli Boga. I znajdując u niego sprawiedliwość, która wydaje się niemożliwa na Ziemi. Film stanowi zarazem oskarżenie społecznego systemu, który zniewala jednostkę, pała obsesją na punkcie grzechu, podejrzeń i nienawiści. Dzieło to wyróżnia się wyrafinowaną plastycznością, dostojnym i spokojnym tempem oraz skupieniem na psychice postaci, ich obsesjach i uporze.